ผมเป็นบ้ารึเปล่าครับ

ตั้งแต่ฉันมาทำงาน มีอย่างหนึ่งที่น่าแปลกใจมากก็คือ คนที่มาพบจิตแพทย์ มักจะมีคำถามว่า "แบบนี้เรียกว่าเป็นบ้ารึยังครับ/คะ หรือ ผมไม่ได้เป็นบ้าใช่มั้ยครับหมอ "

คนเรามักกลัวว่าตัวเองจะเป็นบ้า ( อันนี้ คงจะเห็นด้วยใช่มั้ยคะ ) แต่ก็คงได้ยิน หรือบางคนอาจเป็นคน พูดเองเลยเหมือนกันใช่มั้ยคะว่า โอ๊ย..อยากจะบ้าตาย ยิ่งตอนเวลาที่เครียดมากๆ เบื่อมากๆ รู้สึกแย่มากๆ โกรธ มากๆ หงุดหงิดมากๆ  จริงๆ แล้ว การที่คนเราบ้าเนี่ย มันดีหรือไม่ดีกันแน่คะเนี่ย

" คำว่า บ้า ในทางการแพทย์ เราจะใช้คำว่า Psychosis "
 
             คำนี้จะใช้เมื่อ ผู้ป่ วยมีการเสียการรับรู้โลกตาม ความเป็นจริง หรือ Out of realityเช่น

•  มีอาการหลงผิด ( Delusion/fixed false believe ) เช่นคิดว่ามีคนปองร้าย  คิดว่าตัวเองเป็นเทพมาจุติ เป็นอุลต้าแมน (แล้วแต่ความชอบส่วนบุคคล)
•  มีการรับรู้ที่ผิดจาก การรับสัมผัสจริง อาจเป็นการแปลผิด เช่น การเห็นสายน้าเกลือเป็นงู    (Illusion ) หรือ การเห็นคนถือมีดแล้วแปล ความว่าคนนั้นจะมาทำร้ายตน (Delusional perception) บางคนเป็นแบบที่ได้ยินเสียงคนมาวิจารณ์หรือพูดถึงตน โดยที่ไม่เห็นตัว (Hallucination)  

                    

ถ้ามีอาการคล้ายๆ แบบดังกล่าวที่ว่า ทางการแพทย์ถึงจัดว่า เป็นบ้า ซึ่งที่จริงแล้ว คนที่มีอาการดังกล่าว มักจะไม่รู้ตัว กับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเขาจะคิดว่ามันเป็นเรื่องจริง ดังนั้นเขา จึงมักไม่รู้ตัวว่า ตัวเองเป็นบ้า แล้วก็ไม่กังวลว่าตัวเองจะเป็นบ้า

ที่ธรรมชาติสร้างกลไกให้เราเป็นบ้านี่   มันก็เป็นการป้ องกันจิตใจเราอย่างหนึ่ง  เพราะการที่ เราได้หลุดออกจากความเป็นจริงที่เรามักจะรับมันไม่ได้ ไปอยู่ในโลกสมมติที่ทำให้สบายใจมากขึ้น เช่น บางคนเวลาที่เศร้ามากๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า ถูกกดดันมานานๆ ไม่สามารถระบาย ออกมาได้ สมองเราก็ปรับตัวโดยการเปลี่ยนแปลงสารเคมีในสมอง สร้างภาพความคิด การรับรู้ ว่าตัวเองเป็น ผู้วิเศษ เช่น เป็นกษัตริย์บ้าง เป็นเทพบ้าง ฯลฯ แล้วแต่อยากจะเป็น และการที่เราสร้างเรื่องดังกล่าวขึ้น รับรู้ตามเรื่องสมมติดังกล่าว เขาก็สามารถกลับมามีความสุขได้

แต่ในทางกลับกัน คนเราก็กลัวที่จะเป็นบ้าจริงๆ เพราะเมื่อเป็นแบบนั้น เราจะเสียการควบคุมตนเอง ตามความเป็นจริง เสียการรับรู้ตามความเป็นจริง จึงทำให้การตัดสินใจในการจะทำอะไรก็ไม่อยู่บนพื้นฐานของ ความเป็นจริง น่ากลัวใช่มั้ยคะ ถ้าจะต้องเป็นบ้าไปจริงๆแบบนั้น

และก็มีคนไข้อีกกลุ่มนึงค่ะ ที่ชอบคำถามว่า กลัวจะเป็นบ้า เพราะมีเรื่องกังวลที่ไม่หลุดออกมาเสียที ทั้ง ที่รู้ว่าบางเรื่องก็ไร้สาระ บางคนก็กลัวกับอะไรมากๆ ที่มีผลต่อการดำรงชีวิต เช่น กลัว การที่ต้องอยู่ต่อหน้าคน มากๆ แม้กระทั่งการออกจากบ้านก็ยังกลัว บางคนก็หมกมุ่นกับเรื่องความเศร้าของตัวเองมากๆ อยากหายเศร้าก็ ทำไม่ได้ เป็นต้น โรคในกลุ่มนี้ทางการแพทย์อาจจัดว่าเป็นกลุ่มพวก
โรคจิตประสาท ( Neurosis) 
  

ที่ผู้ป่ วยกลุ่มนี้กลัวว่าตนจะเป็นบ้าก็เพราะ อาการเหล่านี ้ มักเกิดจากความคิด ที่หมกมุ่นในเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากเกินไป แล้วทำให้เกิดความทุกข์ (distress) เป็นมากจนทำหน้าที่ตามกิจวัตรไม่ได้ตามปกติ (dysfunction) แล้วมันก็ควบคุมไม่ได้  เพราะอย่างนี ้ คนถึงเริ่มกลัวว่าจะเป็นบ้า เพราะเริ่มจะเสียการควบคุมตัวเองไง  แล้วในบางครั้งถ้าติดอยู่ในวังวนความคิดแบบนี้นานๆ ก็กลายเป็น บ้าไปจริง ๆก็ได้

จริงๆแล้ว คนส่วนใหญ่ก็เหมือนคนบ้านะคะ ที่ชอบไปยึดติดกับอดีต กังวลกับอนาคต ซึ่งเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว ไม่สามารถไปแก้ไข เปลี่ยนแปลงอะไรได้  ไม่อยู่ในโลกของความจริง ( เพราะโลกความจริงเราก็ไม่ สามารถนั่ง time machine ย้อนเวลากลับไปได้อยู่ดี ) ส่วนอนาคตก็เป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แล้วที่จริงอนาคตก็เป็น ผลจากปัจจุบันนี่เอง ถ้าเราเอาปัจจุบันมานั่งกังวลถึงอนาคตไปเรื่อยๆ น่าสงสารตัวเองในอนาคตนะคะ ที่ตัวเรา ในปัจจุบัน ไม่คิดจะทำอะไรให้กับตัวเองในอนาคตเลย

ปัจจุบันอยู่ที่เราจะเป็นคนเลือก.....ว่าเราจะ

• 
  

           ......... เลือก ที่จะติดอยู่ในอดีต 

•          ..........เลือก ที่จะกังวลถึงอนาคต 

• •  หรือ เลือก ที่จะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด